اول تن به تن با حسین می جنگیدند. دیدند نمی شود؛ هر که می رود کشته می شود.
عمر سعد فریاد زد:" این پسر کشنده ی عرب است. خون علی در رگ های اوست. یکی یکی به جنگش نروید. "
دسته جمعی حمله کردند به او.
با شمشیر،
با تیر،
با سنگ،
با نامردی.
(برگرفته از کتاب آفتاب بر نی نوشته زینب عطایی)
